سردبیر روزنامه توقیف شده صبح امروز، مردم ایران را منفی‌باف، خودخواه و سرشار از نفرت و خشم توصیف کرد.
شهدای ایران: روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:
علیرضا علوی‌تبار ضمن یادداشتی در روزنامه شرق درباره «علل ناکامی اصلاح‌طلبان» نوشت: «طبقه متوسط در نتیجه سیاست‌های نادرست اقتصادی همراه با سیاست‌های نامناسب در ارتباطات خارجی، به شدت تضعیف شده و تحت فشار قرار گرفته است. ناکامی‌های مکرر در تلاش برای بهبود وضعیت و تحقیر همراه با هر ناکامی، آرزوهای سرکوب شده را به خشم و نفرت تبدیل کرده است. بی‌حوصلگی، افراط و تفریط، بی‌اعتمادی، فردگرایی خودخواهانه، منفی‌بافی مداوم و پرهیز از هر نوع اقدام جمعی نظم یافته از ویژگی‌های جامعه کنونی ماست. به ویژه تورم لجام‌گسیخته اعتماد به نفس و پیش‌بینی‌پذیری را از محرومان جامعه گرفته است».
صدور این قبیل قلم‌های کلی و مطلق‌گرایانه درباره مردم در حالی است که اولا طیف مدعی اصلاحات مدعی‌اند نباید مطلق‌گرایی کرد. ثانیا طیف مذکور بیشترین نقش را در مورد مدیریت از یک سو و پمپاژ رادیکالیسم و سیاه‌اندیشی و منفی‌بافی به مخاطبان خود داشته‌اند اما هرگز درباره این دو خیانت خود سخن نمی‌گویند.
ثالثا ملت بزرگ ایران با وجود همه ناملایمات، حماسه‌های بزرگ همدلی و ایثار برآمده از روحیه ایمان و امید بر جای گذاشته‌اند که حتی موجب تحسین رسانه‌های بزرگ غرب شده است.
به نظر می‌رسد افراطیون مدعی اصلاحات به اعتبار تندروی و سیاست‌زدگی، منفی‌بافی و سرانجام رسیدن به بن‌بست مردم را نیز از پشت عینک می‌بینند. به تعبیر مولوی که بی‌نسبت با وضعیت امروز اردوگاه بنفش(ائتلاف مدعیان اصلاحات و اعتدال) هم نیست، «پیش چشمت داشتی شیشه کبود/ زان سبب عالم کبودت می‌نمود/ گر نه کوری، این کبودی دان ز خویش/خویش را بدگو، مگو کس را تو بیش.»
علیرضا علوی‌تبار ضمن یادداشتی در روزنامه شرق درباره «علل ناکامی اصلاح‌طلبان» نوشت: «طبقه متوسط در نتیجه سیاست‌های نادرست اقتصادی همراه با سیاست‌های نامناسب در ارتباطات خارجی، به شدت تضعیف شده و تحت فشار قرار گرفته است. ناکامی‌های مکرر در تلاش برای بهبود وضعیت و تحقیر همراه با هر ناکامی، آرزوهای سرکوب شده را به خشم و نفرت تبدیل کرده است. بی‌حوصلگی، افراط و تفریط، بی‌اعتمادی، فردگرایی خودخواهانه، منفی‌بافی مداوم و پرهیز از هر نوع اقدام جمعی نظم یافته از ویژگی‌های جامعه کنونی ماست. به ویژه تورم لجام‌گسیخته اعتماد به نفس و پیش‌بینی‌پذیری را از محرومان جامعه گرفته است».
صدور این قبیل قلم‌های کلی و مطلق‌گرایانه درباره مردم در حالی است که اولا طیف مدعی اصلاحات مدعی‌اند نباید مطلق‌گرایی کرد. ثانیا طیف مذکور بیشترین نقش را در مورد مدیریت از یک سو و پمپاژ رادیکالیسم و سیاه‌اندیشی و منفی‌بافی به مخاطبان خود داشته‌اند اما هرگز درباره این دو خیانت خود سخن نمی‌گویند.
ثالثا ملت بزرگ ایران با وجود همه ناملایمات، حماسه‌های بزرگ همدلی و ایثار برآمده از روحیه ایمان و امید بر جای گذاشته‌اند که حتی موجب تحسین رسانه‌های بزرگ غرب شده است.
به نظر می‌رسد افراطیون مدعی اصلاحات به اعتبار تندروی و سیاست‌زدگی، منفی‌بافی و سرانجام رسیدن به بن‌بست مردم را نیز از پشت عینک می‌بینند. به تعبیر مولوی که بی‌نسبت با وضعیت امروز اردوگاه بنفش(ائتلاف مدعیان اصلاحات و اعتدال) هم نیست، «پیش چشمت داشتی شیشه کبود/ زان سبب عالم کبودت می‌نمود/ گر نه کوری، این کبودی دان ز خویش/خویش را بدگو، مگو کس را تو بیش.»
