به گزارش شهدای ایران؛ به نقل از تسنیم، کتاب «ملاقات در فکه»، دربردارنده زندگی‌نامه شهید حسن باقری به کوشش مجموعه جمعیت المعارف لبنان به زبان عربی ترجمه و در این کشور توزیع شد.

«ملاقات در فکه» نوشته سعید علامیان است که در آن نویسنده با استفاده از منابع مختلف از جمله یادداشت‌ها و گزارش‌های شهید حسن باقری، مصاحبه‌های موجود با فرماندهان هشت سال دفاع مقدس و همراهان شهید کتاب حاضر را به رشته تحریر درآورده است. علامیان در این اثر با پیوند مطالب مستند به یکدیگر توانسته روایتی جدید و در عین حال دقیق از زندگی شهید باقری ارائه دهد. اگرچه «ملاقات در فکه» به زندگی یکی از فرماندهان تأثیرگذار هشت سال دفاع مقدس می‌پردازد و تلاش دارد تا تأثیر و نقش او را در جریان جنگ تحمیلی نشان دهد، اما دیگر وجوه شخصیت اصلی کتاب از نظر نویسنده دور  نبوده است. علامیان تلاش کرده تا در این اثر تنها به وجه نظامی شهید توجه نکرده و دیگر وجوه شخصیتی او را نیز معرفی کند. از این نظر، «ملاقات در فکه»، تصویری جامع از شهید باقری نشان می‌دهد. فعالیت شهید باقری در روزنامه‌ به عنوان خبرنگار، جزئیاتی از زندگی شخصی و خصوصی او، یادداشت‌های شخصی شهید و بیان ویژگی‌های سبک نگارشی او و ... از جمله بخش‌هایی است که در این زمینه می‌توان به آن اشاره کرد.


علامیان درباره چگونگی نگارش و روش کارش در این اثر می‌نویسد: تابستان 1386 مؤسسه شهید حسن باقری از نگارنده دعوت کرد تا پژوهش در زندگی و تدوین مجموعه خاطرات حسن باقری را به‌عهده بگیرم. این کار تا اوایل سال 1394 ادامه داشت. سردار فتح‌الله جعفری، رئیس مؤسسه، در ابتدای کار، نوار مصاحبه‌هایی را که در سال‌های 1362، 1375 و 1383 با خانواده، دوستان، همکاران روزنامه و فرماندهان انجام شده بود در اختیارم گذاشت.  در این سال‌ها توفیق داشتم با 45 راوی، که اغلب از فرماندهان عالی‌مقام سپاه و ارتش بودند، گفت‌وگو کنم. خاطرات حدود همین تعداد مصاحبه هم توسط دستیار طرح، سرکار خانم مریم نوری، به انجام رسید. همچنین اسناد بی‌شماری از نوشته‌های حسن باقری، شامل یادداشت‌ها، نامه‌ها و گزارش‌های روزنامه جنگ را مطالعه کردم. در نهایت، خاطرات شفاهی 170 راوی و اسناد مرتبط، به تألیف سه جلد کتاب مجموعه خاطرات حسن باقری در دو هزار صفحه انجامید.

در این سال‌ها، هرچه بیشتر حسن باقری را می‌شناختم، بیشتر به گمنامی او،‌ به خصوص در بین جوان،‌ها، افسوس می‌خوردم. با خود می‌گفتم ای کاش همانقدر که فرماندهان و رزمنده‌های دوران جنگ او را درک کرده بودند، نسل‌های بعد هم با او آشنا می‌شدند؛ چون حس می‌کردم حسن باقری تنها متعلق به دوره خودش نبوده و روش زندگی و توانایی‌های او می‌تواند الهام‌بخش جوان‌هایی باشد که راه‌های موفقیت و پیشرفت را جست‌وجو می‌کنند. سرانجام آرزویی که در پس ذهنم جاخوش کرده بود، کم‌کم میل به تحقق پیدا کرد و تبدیل به تصمیم شد.