به گزارش شهدای ایران؛ حضرت امیرالمومنین(ع) در حدیثی می‌فرمایند:
لِلمُؤمِنِ ثَلاثُ ساعاتٍ: فَساعَةٌ يُناجي فيها رَبَّهُ، وساعَةٌ يَرُمُّ مَعاشَهُ، وساعَةٌ يُخَلّي بَينَ نَفسِهِ وبَينَ لَذَّتِها في ما يَحِلُّ ويَجمُلُ. ولَيسَ لِلعاقِلِ أن يَكونَ شاخِصا إلاّ في ثَلاثٍ: مَرَمَّةٍ لِمَعاشٍ، أو خُطوَةٍ في مَعادٍ، أو لَذَّةٍ في غَيرِ مُحَرَّمٍ ؛
مؤمن را سه وقت است:
وقتى كه در آن، با پروردگارش مناجات مى كند؛
وقتى كه گذران زندگى اش را سامان مى دهد؛
وقتى كه از آن چه حلال و زيبا است، براى خود لذّت برمى گيرد.
و خردمند را سزاوار نيست كه جز در پى سه چيز باشد:
سامان دادن معيشت،
گام نهادن براى روز قيامت،
يا لذّت برگرفتن از آن چه حرام نيست.
تحف العقول: ۲۰۳، الأمالي للطوسي: ۱۴۷ / ۲۴۰
لِلمُؤمِنِ ثَلاثُ ساعاتٍ: فَساعَةٌ يُناجي فيها رَبَّهُ، وساعَةٌ يَرُمُّ مَعاشَهُ، وساعَةٌ يُخَلّي بَينَ نَفسِهِ وبَينَ لَذَّتِها في ما يَحِلُّ ويَجمُلُ. ولَيسَ لِلعاقِلِ أن يَكونَ شاخِصا إلاّ في ثَلاثٍ: مَرَمَّةٍ لِمَعاشٍ، أو خُطوَةٍ في مَعادٍ، أو لَذَّةٍ في غَيرِ مُحَرَّمٍ ؛
مؤمن را سه وقت است:
وقتى كه در آن، با پروردگارش مناجات مى كند؛
وقتى كه گذران زندگى اش را سامان مى دهد؛
وقتى كه از آن چه حلال و زيبا است، براى خود لذّت برمى گيرد.
و خردمند را سزاوار نيست كه جز در پى سه چيز باشد:
سامان دادن معيشت،
گام نهادن براى روز قيامت،
يا لذّت برگرفتن از آن چه حرام نيست.
تحف العقول: ۲۰۳، الأمالي للطوسي: ۱۴۷ / ۲۴۰
