در وزارت ارشاد چه خبر است؟
کدام گروه و حلقه آثار یداله رویایی را در تهران به نمایش گذاشته است؟ آیا آثار او نیز همچون منیر فرمانفرمایان قرار است با قیمت‌های چندین میلیاردی در حراج تهران به فروش برسد؟
به گزارش سرویس فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛ گالری کاما، در مرکز پاسداران آثار شاعر، نویسنده و نقاشی را با نام یداله رویایی با عنوان "طرح و تصویر و حجم" به نمایش گذاشته است و علاقه‌مندان و هنرمندان گوناگونی به دیدن آثار این هنرمند ساکن پاریس شتافته‌اند.
اما یداله رویایی کیست؟ چه سابقه‌ای دارد؟ چرا آثار هنرمندی که سال‌ها خارج از کشور زندگی می‌کند و سویه ایدئولوژیک و هنری‌اش با جمهوری اسلامی تعارض ۱۸۰ درجه‌ای دارد در تهران به نمایش گذاشته می‌شود؟ کدام گروه و حلقه‌ای آثار او را در تهران به نمایش گذاشته است؟ آیا آثار او نیز همچون منیر فرمانفرمایان قرار است با قیمت‌های چندین میلیاردی در حراج تهران به فروش برسد؟ برای اینکه یداله رویایی را بیشتر بشناسیم به زندگی و دیدگاه‌های او که عمدتاً در وبلاگش منتشر می‌شود نگاه دقیق‌تری در این گزارش خواهیم انداخت.
اما یداله رویایی کیست؟ چه سابقه‌ای دارد؟ چرا آثار هنرمندی که سال‌ها خارج از کشور زندگی می‌کند و سویه ایدئولوژیک و هنری‌اش با جمهوری اسلامی تعارض ۱۸۰ درجه‌ای دارد در تهران به نمایش گذاشته می‌شود؟ کدام گروه و حلقه‌ای آثار او را در تهران به نمایش گذاشته است؟ آیا آثار او نیز همچون منیر فرمانفرمایان قرار است با قیمت‌های چندین میلیاردی در حراج تهران به فروش برسد؟ برای اینکه یداله رویایی را بیشتر بشناسیم به زندگی و دیدگاه‌های او که عمدتاً در وبلاگش منتشر می‌شود نگاه دقیق‌تری در این گزارش خواهیم انداخت.
یدالله رویایی، متولد ۱۳۱۱ دامغان، مقیم پاریس، در سال ۱۳۳۲ به دلیل داشتن عقاید مارکسیستی و عضویت در حزب توده دستگیر و زندانی شد، او با وارد کردن سبک «اسپاسمانتالیزم» که ناشی از تاثیرتفکرات «ادموند هوسرل» بود، شعر حجم را راه انداخت!، «هوشنگ ابتهاج» [سایه] شاعر معروف در خصوص شعر «یدالله رویایی» طی مصاحبه ای می گوید:
[به حضرت عباس رویایی شعر خوب ندارد!.]
در فاصله سال های ۱۳۴۵ و ۱۳۴۶ دفتر «فرح دیبا» [پهلوی] به هنر اعم از نقاشی، شعر و ادبیات شبه مدرن پرداخت، «رویایی» به همراه «احمد شاملو» هفته نامه‌ای به نام «بارو» را منتشر می کردند و در آن به ضرورت گرایش به مدرنیسم و هنر مدرن توجه ویژه ای داشتند. بارو، ترکیبی از ابتدای اسم «احمد شاملو» [بامداد] و «رویایی» بود.با استمرار حرکت هدفمندی که مدنظر دربار بود، «رویایی» به دربار نزدیک تر شد و با تأسیس دفتر «فرح پهلوی»، به عنوان مشاور هنری در دفتر «فرح پهلوی» اشتغال یافت.
ابتذال یکی از مواردی است که در بسیاری از اشعار «رویایی» بسیار بارز است، برای مثال در قطعه ی «پروانه‌ی سیاه گوشتخوار»:
[از ارتفاع زخم پرواز داشتم،
آه ای پروانه سیاه گوشتخوار،
مرا به عمق مادگی‌ات دعوت کن!!!]
کتاب شعر سال، توسط «رویایی» راه اندازی شد و جالب آنکه «فرح پهلوی» از داوران آن بود!، «رویایی» همچنین عضو کمیته‌ی برگزاری جشن هنر شیراز بود، «رویایی» از شعرایی است که در میانه‌ی مارکسیسم و مدرنیته مومیایی شده است، او در مصاحبه با «مسعود نقره‌کار» می گوید:
نقره‌کار: درباره‌ی جدائی و اخراج تودهایها از کانون نویسندگان ایران در سال ۱۳۵۸ چه نظری دارید؟ این کار به نظر شما کار درستی بود؟
[به حضرت عباس رویایی شعر خوب ندارد!.]
در فاصله سال های ۱۳۴۵ و ۱۳۴۶ دفتر «فرح دیبا» [پهلوی] به هنر اعم از نقاشی، شعر و ادبیات شبه مدرن پرداخت، «رویایی» به همراه «احمد شاملو» هفته نامه‌ای به نام «بارو» را منتشر می کردند و در آن به ضرورت گرایش به مدرنیسم و هنر مدرن توجه ویژه ای داشتند. بارو، ترکیبی از ابتدای اسم «احمد شاملو» [بامداد] و «رویایی» بود.با استمرار حرکت هدفمندی که مدنظر دربار بود، «رویایی» به دربار نزدیک تر شد و با تأسیس دفتر «فرح پهلوی»، به عنوان مشاور هنری در دفتر «فرح پهلوی» اشتغال یافت.
ابتذال یکی از مواردی است که در بسیاری از اشعار «رویایی» بسیار بارز است، برای مثال در قطعه ی «پروانه‌ی سیاه گوشتخوار»:
[از ارتفاع زخم پرواز داشتم،
آه ای پروانه سیاه گوشتخوار،
مرا به عمق مادگی‌ات دعوت کن!!!]
کتاب شعر سال، توسط «رویایی» راه اندازی شد و جالب آنکه «فرح پهلوی» از داوران آن بود!، «رویایی» همچنین عضو کمیته‌ی برگزاری جشن هنر شیراز بود، «رویایی» از شعرایی است که در میانه‌ی مارکسیسم و مدرنیته مومیایی شده است، او در مصاحبه با «مسعود نقره‌کار» می گوید:
نقره‌کار: درباره‌ی جدائی و اخراج تودهایها از کانون نویسندگان ایران در سال ۱۳۵۸ چه نظری دارید؟ این کار به نظر شما کار درستی بود؟
رویائی: نخیر، کار غلطی بود. ببینید کانون نویسندگان بدون حضور کمونیست ها نمیتوانست کانون باشد. باید قبول کرد که تلنگر روشنفکری و تلنگر بیداری و مدرنیسم را در ایران حزب توده‌ی ایران زد. ما فکر تشکل و تجمع را از حزب توده داریم، تمام آن چپهایی که نمیخواهند حزب توده در تجمع آنها باشد یعنی میخواهند از رحِم مادرشان فرار کنند، رحِم چپ و طلوع ِفکر سیاسی در ایران یعنی حزب توده. چطور می‌شود آنها را از تجمع جدا و اخراج کرد؟!
بابت انتشار نظرات هتاکانه رویایی در ادامه از مخاطبان عذرخواهی می‌کنیم اما چون هدف گزارش به یک فساد سیستماتیک سیاسی اشاره دارد تا مخاطبان متوجه شوند چه فرد هتاکی در قلب تهران، نمایشگاه‌های طرح و تصویر در حجم از او منتشر شده است.
«رویایی» در وبلاگ خود مطالبی عجیب و هتاکانه نسبت به رهبر معظم انقلاب اسلامی دارد:
سه نوع ارتجاع
آرش عزیز،
پاپ فرانسوا کلیسا را چندان هم "کاتولیک" نمی خواهد وقتی که می گوید:
" باید کلیسا را به روز کنیم وگر نه مثل قصر مقوائی فرو می ریزد، و آن طراوت و عطر انجیلی اش را از دست می دهد "
لوموند، ۳۱ سپتامبر ۲۰۱۳
هم از دهان او شنیدم که می گفت: همجنس گرائی، سقط جنین، و روابط جنسی ِمردم مسئلۀ ما نیست بلکه در قلمرو انتخاب و آزادی‌های بندگان خدا است. ما نباید طوطی شویم و هی حکم و حدیث تکرار کنیم و بنام "سِنیور" برای آنها اجبار و ناچاری بسازیم:
و بعد باصدای بلند می خوانَد:
اینترنت هدیه خدا است.
لوموند ۲۳ ژانویه
۲۰۱۴
اما برعکس، هم زمان در سایتِ فقیه سیدعلی فتواهائی می‌خوانیم که مترقی‌ترینش اینها ست:
استفاده از ماهواره حرام است ومفاسد دارد.
تجارت الکترونیکی (خرید وفروش اینترنتی) جایز نیست.
معاشرت با بهائیان ممنوع است و نجس،
باید به احکام قرآن درصدر اسلام عمل کنیم.
تراشیدن مقداری از ریش، کراوات، استمنا برای آزمایشات طبی وحاملگی …حرام‌اند.
انترنت انحرافی است، موسیقی وآوازغنائی، رقص مرد، بیلیارد، پاسور وفیلترشکن،
وصدها و صدها از اینگونه دخالت‌های بیجا در زندگی ِ مردم ِ محجور ِما. حتی" مثلاً اگر آیاتی از قرآن در چاه توالت افتاد" (سایت رهبری)
عجبا! زمانی که ارتجاع سفید در واتیکان خود را سفیدتر می خواهد و ارتجاع سیاه در ایران خودرا سیاه تر، ارتجاع سرخ در اوکراین زرد می‌کند.
تا وقت دگر قربانت
و در جای دیگری می نویسد:
به‌من‌چه اگرکسی هم‌جنسگرا ست؟
(از پاپ تا فقیه)
آرش عزیز،
*به من‌چه اگرکسی هم‌جنسگرا ست؟ اگرکسی همجنس ِخودش را دوست دارد وخدائی هم دارد که دوستش دارد، من دیگر کی هستم که داوریش کنم؟ (پاپ فرانسوا، لوموند، آخر ژوئیه ۲۰۱۳)
** هم جنسگرائی حرام است، از آن حرام هائی که برای آن در اسلام عذابی سخت وعده داده شده است. لواط هم گناه کبیره ای است که مجازات سنگینی از جمله قتل و اعدام برآن مقرر شده است (فقیه سیدعلی، فتوا، سایت رهبری)
بخشی از نوشته‌های هتاکانه یداله رویایی به اسلام، انقلاب، امامان معصوم، حضرت امام و مقام معظم رهبری در وبلاگش
عباس عزیز
" باید صبوری کنیم"
" باید ازقرآن قرائت رحمانی کنیم"
" مشفقانه حاکمان را تصیحت کنیم"
این جمله ها ازکسی است که هزارهادختر و پسر، زن و مرد، بخاطرحمایت ازاو، دارند زیرشکنجه و آزارهرروزجان می دهند:
آنها از خود می پرسند
چه کسی می خواهد با جلادان ما مشفق باشد؟
این حاکمانِ " نصیحت پذیر"، آن "قرائتِ رحمانی" را در قتل عام ۶۷ هنوز نیاموخته بودند؟:
فرزندان ما، زیر تب و تعفن و بیماری درزندان‌های جمهوری اسلامی از خود می پرسند
آیا در بیرون همه چیزتمام شده است؟ قصاب‌های خمینی بر سرما آیا معامله هائی پنهان دارند؟
صبر و سکوت؟ همین؟ -
نتیجه: مردم برای آن بیرون می‌آیند که چهره‌ای نامردمی را مردمی کنند
در عرصه ادبیات، از یداله رویایی شاعرِ ضدانقلاب و ضداسلام در کنار رزا جمالی دعوت شده است تا در ۲۹ بهمن ۱۳۹۳ طی میزگردی ضمن بررسی وضعیت شعر و ادبیات ایران، به معرفی هنرمندانِ مدِ نظرِ خود پرداخته و در نهایت ویژه نامه یِ نوروزیِ مجله یِ شعرِ مدرن، در نوروز ۱۳۹۴ به این موضوع تخصیص یافته و منتشر شود!
شوربختانه در سایه‌ی ولنگاری نهادینه شده برخی از آثار این عنصر ضداسلام و مبتذل طی سال‌های ۹۳-۱۳۹۲ با مجوز ارشاد وارد بازار نشر شد؛ کتاب‌هایی مانند:
درجستجوی آن لغت تنها، یدالله رویایی، ۱۳۹۲ نشرنگاه
لبریخته ها، یدالله رویایی، انتشارات افراز، ۱۳۹۳
هفتاد سنگ قبر، یدالله رویایی، ناشر نگاه، ۱۳۹۲
یرما، بدریکو گارسیالورکا، یداله رویایی، افراز، ۱۳۹۳
حال مجدداً معاونت هنری وزارت ارشاد، اقدام به برنامه‌ریزی برای برگزاری نمایشگاهی از ۳۰ اثر نقاشی این عنصر معلوم‌الحال در «گالری کاما» با عنوان «طرح و تصویر در حجم» ازششم تا ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ نموده‌اند.
احیای چهره‌های ضدارزش از راهبردهای مهم نظام سلطه و دشمنان انقلاب اسلامی است، مدیرانی که تقبل مسئولیت نموده‌اند باید نسبت به صیانت از مرزبندی‌ها و ارزش‌های اخلاقی در جامعه نهایت تلاش را مبذول داشته و دستگاه‌های نظارتی باید در خصوص انحراف از معیار مسئولین و مدیران با دقت واخواهی کرده و بلوک رسانه‌های ارزشی باید مطالبه گری نمایند. اما همانطور که عکس آثار رویایی در این گزارش درج شده‌اند، آیا این آثار دست چندمی که یک کودک ۳ ساله با آبرنگ هم موفق به خلق آن می‌شود، آیا شایسته برگزاری یک نمایشگاه است.
بابت انتشار نظرات هتاکانه رویایی در ادامه از مخاطبان عذرخواهی می‌کنیم اما چون هدف گزارش به یک فساد سیستماتیک سیاسی اشاره دارد تا مخاطبان متوجه شوند چه فرد هتاکی در قلب تهران، نمایشگاه‌های طرح و تصویر در حجم از او منتشر شده است.
«رویایی» در وبلاگ خود مطالبی عجیب و هتاکانه نسبت به رهبر معظم انقلاب اسلامی دارد:
سه نوع ارتجاع
آرش عزیز،
پاپ فرانسوا کلیسا را چندان هم "کاتولیک" نمی خواهد وقتی که می گوید:
" باید کلیسا را به روز کنیم وگر نه مثل قصر مقوائی فرو می ریزد، و آن طراوت و عطر انجیلی اش را از دست می دهد "
لوموند، ۳۱ سپتامبر ۲۰۱۳
هم از دهان او شنیدم که می گفت: همجنس گرائی، سقط جنین، و روابط جنسی ِمردم مسئلۀ ما نیست بلکه در قلمرو انتخاب و آزادی‌های بندگان خدا است. ما نباید طوطی شویم و هی حکم و حدیث تکرار کنیم و بنام "سِنیور" برای آنها اجبار و ناچاری بسازیم:
و بعد باصدای بلند می خوانَد:
اینترنت هدیه خدا است.
لوموند ۲۳ ژانویه
۲۰۱۴
اما برعکس، هم زمان در سایتِ فقیه سیدعلی فتواهائی می‌خوانیم که مترقی‌ترینش اینها ست:
استفاده از ماهواره حرام است ومفاسد دارد.
تجارت الکترونیکی (خرید وفروش اینترنتی) جایز نیست.
معاشرت با بهائیان ممنوع است و نجس،
باید به احکام قرآن درصدر اسلام عمل کنیم.
تراشیدن مقداری از ریش، کراوات، استمنا برای آزمایشات طبی وحاملگی …حرام‌اند.
انترنت انحرافی است، موسیقی وآوازغنائی، رقص مرد، بیلیارد، پاسور وفیلترشکن،
وصدها و صدها از اینگونه دخالت‌های بیجا در زندگی ِ مردم ِ محجور ِما. حتی" مثلاً اگر آیاتی از قرآن در چاه توالت افتاد" (سایت رهبری)
عجبا! زمانی که ارتجاع سفید در واتیکان خود را سفیدتر می خواهد و ارتجاع سیاه در ایران خودرا سیاه تر، ارتجاع سرخ در اوکراین زرد می‌کند.
تا وقت دگر قربانت
و در جای دیگری می نویسد:
به‌من‌چه اگرکسی هم‌جنسگرا ست؟
(از پاپ تا فقیه)
آرش عزیز،
*به من‌چه اگرکسی هم‌جنسگرا ست؟ اگرکسی همجنس ِخودش را دوست دارد وخدائی هم دارد که دوستش دارد، من دیگر کی هستم که داوریش کنم؟ (پاپ فرانسوا، لوموند، آخر ژوئیه ۲۰۱۳)
** هم جنسگرائی حرام است، از آن حرام هائی که برای آن در اسلام عذابی سخت وعده داده شده است. لواط هم گناه کبیره ای است که مجازات سنگینی از جمله قتل و اعدام برآن مقرر شده است (فقیه سیدعلی، فتوا، سایت رهبری)
بخشی از نوشته‌های هتاکانه یداله رویایی به اسلام، انقلاب، امامان معصوم، حضرت امام و مقام معظم رهبری در وبلاگش
عباس عزیز
" باید صبوری کنیم"
" باید ازقرآن قرائت رحمانی کنیم"
" مشفقانه حاکمان را تصیحت کنیم"
این جمله ها ازکسی است که هزارهادختر و پسر، زن و مرد، بخاطرحمایت ازاو، دارند زیرشکنجه و آزارهرروزجان می دهند:
آنها از خود می پرسند
چه کسی می خواهد با جلادان ما مشفق باشد؟
این حاکمانِ " نصیحت پذیر"، آن "قرائتِ رحمانی" را در قتل عام ۶۷ هنوز نیاموخته بودند؟:
فرزندان ما، زیر تب و تعفن و بیماری درزندان‌های جمهوری اسلامی از خود می پرسند
آیا در بیرون همه چیزتمام شده است؟ قصاب‌های خمینی بر سرما آیا معامله هائی پنهان دارند؟
صبر و سکوت؟ همین؟ -
نتیجه: مردم برای آن بیرون می‌آیند که چهره‌ای نامردمی را مردمی کنند
در عرصه ادبیات، از یداله رویایی شاعرِ ضدانقلاب و ضداسلام در کنار رزا جمالی دعوت شده است تا در ۲۹ بهمن ۱۳۹۳ طی میزگردی ضمن بررسی وضعیت شعر و ادبیات ایران، به معرفی هنرمندانِ مدِ نظرِ خود پرداخته و در نهایت ویژه نامه یِ نوروزیِ مجله یِ شعرِ مدرن، در نوروز ۱۳۹۴ به این موضوع تخصیص یافته و منتشر شود!
شوربختانه در سایه‌ی ولنگاری نهادینه شده برخی از آثار این عنصر ضداسلام و مبتذل طی سال‌های ۹۳-۱۳۹۲ با مجوز ارشاد وارد بازار نشر شد؛ کتاب‌هایی مانند:
درجستجوی آن لغت تنها، یدالله رویایی، ۱۳۹۲ نشرنگاه
لبریخته ها، یدالله رویایی، انتشارات افراز، ۱۳۹۳
هفتاد سنگ قبر، یدالله رویایی، ناشر نگاه، ۱۳۹۲
یرما، بدریکو گارسیالورکا، یداله رویایی، افراز، ۱۳۹۳
حال مجدداً معاونت هنری وزارت ارشاد، اقدام به برنامه‌ریزی برای برگزاری نمایشگاهی از ۳۰ اثر نقاشی این عنصر معلوم‌الحال در «گالری کاما» با عنوان «طرح و تصویر در حجم» ازششم تا ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ نموده‌اند.
احیای چهره‌های ضدارزش از راهبردهای مهم نظام سلطه و دشمنان انقلاب اسلامی است، مدیرانی که تقبل مسئولیت نموده‌اند باید نسبت به صیانت از مرزبندی‌ها و ارزش‌های اخلاقی در جامعه نهایت تلاش را مبذول داشته و دستگاه‌های نظارتی باید در خصوص انحراف از معیار مسئولین و مدیران با دقت واخواهی کرده و بلوک رسانه‌های ارزشی باید مطالبه گری نمایند. اما همانطور که عکس آثار رویایی در این گزارش درج شده‌اند، آیا این آثار دست چندمی که یک کودک ۳ ساله با آبرنگ هم موفق به خلق آن می‌شود، آیا شایسته برگزاری یک نمایشگاه است.
