اروپا راه‌اندازی کانال مبادلات مالی به عنوان حداقل تعهد برجامی خود را بهانه‌ای برای امتیازگیری دوباره از ایران در زمینه FATF و موشکی قرار داده است.
به گزارش شهدای ایران؛ سایت «الف» درباره تعلل اروپا نوشت: در ابتدای مطرح شدن موضوع SPV مسئولان وزارت خارجه و بانک مرکزی با ذوق‌زدگی خاصی خبر از ارائه شدن مکانیسم مالی اروپا طی چند هفته و مدت زمانی محدود می‌دادند! در یکی از جلسات وزرای خارجه ایران و 4+1 که مهرماه 1397 در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک برگزار شد، تمام طرف‌ها با صدور بیانیه‌ای بر لزوم تهیه سازوکار ویژه مالی با ایران تاکید کردند.
اما امروز و با روشن شدن سیاست تعلل اروپایی‌ها، وضعیت تغییر کرده و مقامات وزارت خارجه بدون قید زمان مشخصی از اعلام مکانیسم ویژه مالی اروپا، صرفا به بیان این مطلب که روند تهیه مکانیزم مالی اروپا در جریان است اکتفا می‌کنند!
اروپا وابستگی خاصی به اقتصاد آمریکا دارد. چه در سطح واردات و صادرات و چه در سطح تبادلات بانکی. مطابق آخرین آماری که مرکز آمار اتحادیه اروپا منتشر کرده، در سال 2016م، صادرات کالای کشورهای عضو اتحادیه اروپا به آمریکا 362 میلیارد یورو بوده است.
بزرگ‌ترین بانک‌های اروپایی وابسته به آمریکا هستند و هرگونه تبادل بانکی ازسوی بانک‌های اروپایی توسط آمریکا رهگیری می‌شود؛ کانال مالی ادعایی اروپا 13 آبان باید راه‌اندازی می‌شد اما درعمل، اروپا از راه‌اندازی آن سر باز زده است. اروپا به دنبال همان اهداف آمریکا در تسری مذاکرات چندجانبه به مسایل موشکی و منطقه‌ای است. یعنی اروپا در ازای تاسیس کانال مالی، امتیازهای مختلفی از ایران می‌خواهد که یکی از آنها مذاکره در رابطه با مسایل موشکی و منطقه‌ای و تصویب لایحه FATF به طور کامل در ایران است. سند این موضوع نیز در سخنان ماکرون طی چند ماه گذشته است.
اتحادیه اروپا به دنبال سیاست وقت‌کشی و گرفتن امتیاز از ایران است. سیاست اروپا در این مقطع، پیگیری همان سیاست آمریکا است. یعنی کانال مالی و ایجاد سازوکار مالی به بعد از تحریم‌ها موکول شد، به گونه‌ای که ایران درقبال فشارهای تحریمی آمریکا، مجبور به قبول حداقل امتیازها شود. این حداقل امتیازها نیز برخاسته از تحمیل اراده اروپا بر ایران خواهد بود. به گونه‌ای که در برخی از منابع خبری از حذف نفت از مبادلات تجاری ایران و اروپا در کانال مالی خبر دادند. اکنون که نه میزبان کارگروه SPV مشخص شده و نه سازوکار خاصی برای آن تبیین شده، اروپایی‌ها به دنبال فشار بر ایران برای تصویب قوانینی همچون FATFهستند.
کانال مالی اروپا با ایران که با هدف دسترسی ایران به منافع اقتصادی باید ایجاد می‌شد، اکنون در مرحله‌ای است که تبدیل به یک تهدید برای کشور شده است. زیرا دولتمردان کشور به جای تمرکز بر مسایل و مشکلات موجود، عملا درگیر برجام اروپایی شده‌اند.
اما امروز و با روشن شدن سیاست تعلل اروپایی‌ها، وضعیت تغییر کرده و مقامات وزارت خارجه بدون قید زمان مشخصی از اعلام مکانیسم ویژه مالی اروپا، صرفا به بیان این مطلب که روند تهیه مکانیزم مالی اروپا در جریان است اکتفا می‌کنند!
اروپا وابستگی خاصی به اقتصاد آمریکا دارد. چه در سطح واردات و صادرات و چه در سطح تبادلات بانکی. مطابق آخرین آماری که مرکز آمار اتحادیه اروپا منتشر کرده، در سال 2016م، صادرات کالای کشورهای عضو اتحادیه اروپا به آمریکا 362 میلیارد یورو بوده است.
بزرگ‌ترین بانک‌های اروپایی وابسته به آمریکا هستند و هرگونه تبادل بانکی ازسوی بانک‌های اروپایی توسط آمریکا رهگیری می‌شود؛ کانال مالی ادعایی اروپا 13 آبان باید راه‌اندازی می‌شد اما درعمل، اروپا از راه‌اندازی آن سر باز زده است. اروپا به دنبال همان اهداف آمریکا در تسری مذاکرات چندجانبه به مسایل موشکی و منطقه‌ای است. یعنی اروپا در ازای تاسیس کانال مالی، امتیازهای مختلفی از ایران می‌خواهد که یکی از آنها مذاکره در رابطه با مسایل موشکی و منطقه‌ای و تصویب لایحه FATF به طور کامل در ایران است. سند این موضوع نیز در سخنان ماکرون طی چند ماه گذشته است.
اتحادیه اروپا به دنبال سیاست وقت‌کشی و گرفتن امتیاز از ایران است. سیاست اروپا در این مقطع، پیگیری همان سیاست آمریکا است. یعنی کانال مالی و ایجاد سازوکار مالی به بعد از تحریم‌ها موکول شد، به گونه‌ای که ایران درقبال فشارهای تحریمی آمریکا، مجبور به قبول حداقل امتیازها شود. این حداقل امتیازها نیز برخاسته از تحمیل اراده اروپا بر ایران خواهد بود. به گونه‌ای که در برخی از منابع خبری از حذف نفت از مبادلات تجاری ایران و اروپا در کانال مالی خبر دادند. اکنون که نه میزبان کارگروه SPV مشخص شده و نه سازوکار خاصی برای آن تبیین شده، اروپایی‌ها به دنبال فشار بر ایران برای تصویب قوانینی همچون FATFهستند.
کانال مالی اروپا با ایران که با هدف دسترسی ایران به منافع اقتصادی باید ایجاد می‌شد، اکنون در مرحله‌ای است که تبدیل به یک تهدید برای کشور شده است. زیرا دولتمردان کشور به جای تمرکز بر مسایل و مشکلات موجود، عملا درگیر برجام اروپایی شده‌اند.
