جانباز «جواد مهماندار» در نامه خود به امام خمینی (ره) آورده است: «ای امام عزیز، قبل از مجروحیتم، بسیار مشتاق دیدار شما بودم، ولی موفق نشدم و بعد از مجروحیتم به هر طریقی متوسل شدم، موفق نشدم که برای لحظه‌ای شما را از نزدیک زیارت کنم و هم‌اکنون بنده و خانواده‌ام مشتاق دیدار شما هستیم.»
به گزارش شهدای ایران، جانباز جنگ تحمیلی «جواد مهماندار» در تاریخ ۲ خرداد ۱۳۶۵ از مشهد مقدس برای امام خمینی (ره) نامه‌ای نوشت.
متن این نامه به شرح زیر است:
«بسمه تعالی
پس از تحیات الهی خدمت پدر بزرگوارمان، و رهبر عزیز مستضعفان جهان، سلام عرض می‌کنم و امیدوارم که تا زمان طولانی در عافیت کامل، روزگار را بگذرانید و این انقلاب را با دست خودتان به رهبر بزرگمان، آقا امام مهدی (عج) بسپارید.
منظور از مزاحمت این بود که خدمت شما عرض شود، اینجانب -اگر خدا قبول بفرماید- یکی از جانبازان جنگ تحمیلی هستم و اهل مشهد.
قبل از این که در سال ۱۳۵۹، مجروح شوم، بسیار مشتاق دیدار شما بودم، ولی موفق نشدم و بعد از مجروحیتم به هر طریقی متوسل شدم، موفق نشدم که برای لحظه‌ای شما را از نزدیک زیارت کنم، و حدود سه سال است که با یک خواهر فداکار، ازدواج نموده‌ام، و هم اکنون صاحب یک فرزند به نام نسیبه هستیم، و خانواده کوچک ما همچنان برای دیار شما می‌سوزد.
خواهشمندیم اگر مقدور است، بتوانیم حتی برای لحظه‌ای خدمت شما برسیم.
البته منظور دیدار خصوصی و خلاصه واقعاً ما درمانده‌ایم که چگونه می‌توانیم، برای لحظه‌ای رهبرمان را از نزدیک زیارت کنیم.
در پایان عکسی از خود و فرزندم را فرستادم، اگر مقدور است، نصیحتی برای زندگی مشترکمان بفرمایید در پشت آن.
خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی (عج)، خمینی را نگهدار.
گلی گم کرده‌ام می‌جویم او را
به هر گل می‌رسم می‌بویم او را
مشتاق دیدار و محتاج دعا
جواد مهماندار
۱۳۶۵/۳/۲»
