به گزارش  شهدای ایران، فرهاد نظریان سامانی با ارسال یادداشتی به تحریریه خبر آناج نوشت: دی ماه 1391 بود که اخوی بنده به خدمت مقدس سربازی رفت و برای گذاراندن دوره آموزشی به پادگان پدافند هوایی سمنان که منطقه‌‌ای به دور از شهر بود، اعزام شد. سرمای سوزان کویر، که قطعاً وصف آن را همه شنیده و یا برخی تجربه هم کرده‌‌اند، نمود عینی و عملی در این پادگان داشته و اثری سوء بر سلامت بسیاری از سربازان آنجا گذاشته بود.

در تماس تلفنی که از سوی اخوی داشتیم، خانواده مطلع شده بودند که وی سرمای شدیدی خورده و از عدم رسیدگی و فقدان وسایل گرمایشی در محیط آسایشگاه‌ها گلایه مند بوده است. مادرم با شنیدن این وصف فرزندش، احساس مادرانه، او را همچون اسپندی روی آتش کرده بود و اگر تا آن لحظه دوری اخوی ایشان را مکدر کرده بود حال این سرماخوردگی شدید او، دیگر قرار را از مادر ما برده بود.

بنده در تهران دانشجو بودم که مادر با من تماس گرفت و مرا از این موضوع مطلع کرد و ملتمسانه به من می‌‌گفت که کاری کنم. من هم یادم آمد که در یک دفترچه قدیمی شماره‌‌ای از دفتر سرلشکر صفوی یادداشت کرده بودم که به سراغ آن رفتم و آن شماره را به مادر دادم و گفتم که با ایشان تماس بگیرند و با همان حس مادرانه، وضعیت را توضیح دهند که ظاهراً از طرف دفتر کسی گوشی را جواب داده بود و شماره‌‌ای به مادرم داده بودند که با آن تماس بگیرد و وضعیت را توضیح دهد.

آن شماره متعلق به حجت الاسلام آل هاشم بود که مسئولیت عقیدتی ارتش را بر عهده داشتند. مادرم هم شبانه (فک کنم ساعت 10 شب) با ایشان تماس می‌‌گیرند و بلافاصله آقای آل هاشم هم گوشی را جواب می‌دهند و مادر هم با همه احساس مادرانه و گریه‌کنان شرح ماوقع می دهد که آقای آل هاشم بسیار از این وضعیت متاثر می‌شوند و قول می‌دهند که تا فردا این موقع همه چیز مرتفع شود و مادر ما را آرام می‌کنند و می‌گویند اگر دوباره فهمیدید که کاری صورت نگرفته با من تماس بگیرید.

ظهر فردا برادرم با خانه تماس می‌گیرد و می‌گوید که اینجا همه چی مهیا شده و امروز کامیون کامیون بخاری و سوخت وارد پادگان شده است و الحمدالله شرایط گذشته از بین رفت ولی فرماندهان ما می‌گویند ظاهراً یک نفر پارتی داشته و این وضعیت را به گوش مسئولین ارتش رسانده است که وقتی ما هم شنیدیم گفتیم هر که هست خدا پدر و مادرش را بیامرزد. مادرم با شنیدن اینها بغضی از سر خوشحالی می‌کند و ماجرای شب گذشته را شرح می‌‌دهد و برادرم هم ذوقی متعجب گونه داشته است.

غرض از بیان این خاطره این است که فرق مسئولین در انقلاب اسلامی با سایر نظام ها در این است که یک فرد عادی در جامعه می‌تواند با یک تماس ساده، درد دل خود را به گوش آن مقام مسئول برساند بدون اینکه مانعی بر سر راه باشد و یا مقامی از این ارتباط ناراحت شود. این یکی از شاخصه ها و خصلت های مسئولین در تراز انقلاب اسلامی است و هر مسئولی چنین نباشد باید در انقلابی بودنش تشکیک کرد، الحمدالله انقلاب چنین نعمتی را برای ملت فراهم کرده است.

الحمدالله حضرت حجت الاسلام والمسلمین هر کجا که هست مایه و منشا خیر است. امروز در سنگر امامت جمعه تبریز نیز  شالوده شکنی کرده و تمام ساختارهای زاویه دار با انقلاب و انقلاب گری را که برخی در کشور، خود را ناخواسته بدان آلوده‌‌اند را پس زده است و مسئول انقلابی را در شاخصه های عملی معرفی می‌کند. تردد با وسایل نقلیه و زندگی بسیار ساده از یک سو و امروز خبر برداشتن میله‌هایی که مسئولین را از مردم عادی در نماز جمعه جدا می‌کرد، نیز دل هر عاشق انقلابی را به تحسین ایشان می‌کشاند.

سالهاست که رهبر معظم انقلاب شاخصه های انقلابی گری را مطرح می‌کنند و خدا را شکر در نظام مقدسمان، مسئولین زیادی داریم که متخلق به اخلاق بارز انقلابی هستند و امروز نمود عملی آن را در امثال آقای آل هاشم می‌بینیم. امیدواریم این سلوک رفتاری الگو شود و استمرار این سکنات را بیش از پیش شاهد باشیم.