شهدای ایران:اقدامات اخیر دکتر احمدی نژاد بیش از همه به تغییر معنای اصلی و اصیل او خواهد انجامید. شعار "چپ، راست، کارگزار، علیه خدمتگزار" مهمترین شعاری بوده که احمدی نژاد را برای طرفداران غیر سیاسی اش از پیش و پس از خودش متمایز کرده است. منشاء و مبنای این معنای متمایز در مفاهیم کار و خدمت قرار دارد.



تلاش این روزهای او برای تولید معانی رادیکال سیاسی از خود یک خطای استراتژیک است. مزیت او در تاکید بر وجوه کار و تلاش و پررنگ کردن دو گانه ی "دولت تنبل- دولت کاری" است و نه برساخته ای اپوزوسيون وار از خود.

او چه در معرفی بقایی و چه در بیانیه ی اخیرش مصرانه راه دولت دهم را می رود درحالیکه در بحبوحه بی عاری و بیکاری که کشور را زمینگیر کرده است، چه حامیان حزب اللهی اش و چه انبوه پابرهنگان و حاشیه نشینان، دولت نهم را انتظار می کشند. در حالیکه اصولگرایان در تلاشند تا اندکی از ویژگی های پرطرفدار احمدی نژادی را برای خود دست و پا کنند، او با دست و دل بازی (!) از آن چشم می پوشد و به یک طرف دعوای سیاسی خود را تنزل می دهد.

از طرفی می شود گفت بخشی از معنای احمر تقابل با اکبر هاشمی رفسنجانی تولید می شد، به عبارتی قوام بخش این هویت، "دیگرانگارانه" بوده و حالا با فوت و فقدان آن "دیگری"، احمدی نژاد تصور می کند که تمایزش کمرنگ و یا کم اهمیت تر از قبل شده است و لذا نهادهایی چون شورای نگهبان را در مقابل خود نشانده است تا تصویر و معنای استقلال خود را بازتولید کند. ولی بی شک این اپوزوسيون وارگی و مخالف خوانی برای عموم مردم به تمامه صفت و خصلت جریان رقیب دانسته می شود و احمدی نژاد در مصادره آن ناکام خواهد ماند. این بازی در میدان رقبای احمدی نژاد است و آنها در این میدان هم کارآزموده ترند، هم بی قید و بند ترند و هم پشتیبانی رسانه ای غرب را به همراه دارند و این ملاحظه ضرورت توجه احمدی نژاد به معنای اصلی خود را بیشتر می کند.

*وحید یامین پور