سهیلا جلودارزاده نماینده اصلاح طلب مجلس اخیرا در واکنش به معرکه گیری محمود صادقی دیگر نماینده اصلاح طلب گفته است اگر کشور به نمایندگان احتیاج ندارد، همگی استعفا می دهیم!
به گزارش شهدای ایران، سال 82 پس از بحران ها و آشوب های متعدد سیاسی، مردم که تازه داشتند رنگ و بوی آرامش را می دیدند با بحران جدیدی در فضای سیاسی کشور مواجه شدند. تحصن نمایندگان مجلس!
جمعی از نمایندگان اصلاح طلب که حتی در میان این طیف نیز به تندروی شهره بودند در اعتراض به رد صلاحیت برخی افراد دست به تحصن زده بودند اما در جریان این تصمیم یک تفاوت عمده با تنش های قبلی وجود داشت. این بار حتی هواداران اصلاح طلبان در جامعه نیز رغبتی به آشوب و بر هم خوردن آرامش و آسایش خود نداشتند.
اما ماجرا از چه قرار بود؟
زمانی که مردم کم کم خود را برای شرکت در انتخابات مجلس هفتم شورای اسلامی آماده می کردند، زمزمه ای از رد صلاحیت عده ای از عناصر تندرو یا فاسد از جمله برخی نمایندگان حاضر در مجلس ششم توسط روزنامه های زنجیره ای کشور مطرح شد.
این عناصر که از وضعیت خود و کارنامه سیاهشان واقف بودند و می دانستند احتمال رد صلاحیتشان بالا است، سعی کردند با جنجال آفرینی فضایی را پدید آورند که شورای نگهبان ناچار شود چشم خود را به روی پرونده های آنان ببندد.
محمدرضا خاتمی و مصطفی تاجزاده، با اظهارنظرهای تند خود استارت این حرکت را زدند. در ادامه برخی دیگر از نمایندگان تندرو به حرکت ملحق شدند.
آنان سعی داشتند چنین القا کنند که شکست اصلاحات برابر با شکست نظام خواهد بود و اگر آنان از گردونه کنار گذاشته شوند مردم دیگر با نظام همراه نخواهند شد.
آغاز جوسازی رسانه ای
روزنامه های زنجیره ای با تمام توان برای اجرای پروژه وارد میدان شده بودند. جابجایی اولویت ها و دغدغه سازی کاذب همواره یکی از ترفند های آنان بوده است.
این روند تا جایی پیش رفت که صبح زلزله بم وقتی ملت ایران داغدار آن فاجعه بودند، این روزنامه ها سعی کردند احتمال رد صلاحیت ها را در کانون توجه خود قرار دهند و زلزله را به حاشیه ببرند. امری که با خشم و ناراحتی مضاعف مردم مواجه شد.
اصلاح طلبان که می دیدند فشارها و عملیات روانیشان کارساز نیست روز 20 دی 82 با اطلاعیه هیئت نظارت بر انتخابات مجلس هفتم فاز دیگری از اقدامات خود را کلید زدند.
بهزاد نبوی، نائب رئیس مجلس اعلام کرد "تمام تدارکات لازم برای تداوم تحصن، پیش‌بینی شده‌است و لوازم خواب و خوراک مهیا گردیده است."
آغاز تحصن
در یکی از جلسات علنی مجلس سازگار نژاد از رئیس مجلس خواست تا به نمایندگان اجازه دهد یک ساعت صحن را ترک کنند. پس از این درخواست نمایندگان بی اعتنا به نظر رئیس مجلس صحن را ترک کردند و مجلس از رسمیت خارج شد.
بدین ترتیب ساعت 4 تحصن به طور رسمی در راهروی مجلس آغاز شد.
رسانه های ضد انقلاب وارد میدان می شوند!
اولین نطق های نمایندگان با فاصله چند ثانیه به تیتر یک بی بی سی تبدیل شد. رسانه های ضد انقلاب این اتفاق را در کانون توجهات خود قرار دادند.
طی روزهای آتی سخنرانی های تندتری ایراد شد که بیشتر به صحبت های رادیوهای دشمنان شباهت داشت تا صحبت های یک نماینده مجلس شورای اسلامی.
با انتشار این اظهار نظرها، دشمنان به طور آشکار به خود جرات دخالت در امور داخلی ایران را دادند.
سخنگوی وزارت خارجه در اقدامی عجیب از رئیس جمهور ایران خواست تا در مقابل شورای نگهبان بایستد و اقدامات آن را نپذیرد!
تلاش برای توقف روند سیاسی
سی ان ان در جریان تحصن به صراحت اعلام کرده بود که "مردم از روند سیاسی در کشور دلسرد شده اند"
کدی که خیلی زود در داخل توسط ایادی دولت های غربی دریافت شد و در نهایت خاتمی اعلام کرد اگر ما را نخواهند همه با هم می رویم. این جمله خاتمی به معنی خروج از حاکمیت و آغاز فصل جدیدی از تلاش برای براندازی بود.
در جریان تحصن طرح استعفای استانداران مطرح شد. 13 نفر از کابینه و 50 معاون وزیر استعفا دادند. در همین راستا مرتضی مبلغ رئیس ستاد انتخابات کشور طی نامه ای، تهدید به عدم برگزاری انتخابات کرد: «پیشنهاد می کنیم که شورای نگهبان خودش انتخابات را برگزار کند.»
تلاش برای عدم برگزاری انتخابات یا به تاخیر انداختن آن همواره یکی از راهبردهای اصلی دشمنان در مقابل جمهوری اسلامی بوده است که در جریان تحصن آشکارا از آن رونمایی شد.
اختلاف بین متحصنین و موسوی که آتش بیار معرکه شد!
متحصنین انتظار داشتند هوادارانشان در جامعه یا لااقل دانشجویان اصلاح طلب از آنان حمایت کنند. اما این اتفاق به دلایل مختلف رخ نداد. امری که برخی از متحصنین را دچار تزلزل کرد.
برای مثال گردهمایی که در سالن اجتماعات یکی از دانشگاه ها برگزار شد تنها 70 نفر حضور داشتند و تصاویر منتشر شده از این سالن خالی خود گویای واقعیت های بسیاری بود.
اما به هر حال برخی شخصیت ها برای حمایت و روحیه دادن به تحصن کنندگان در جمع آنان حاضر می شدند و برخی دیگر که از این اقدامات دشمن شاد ناراحت بودند، با حضور در جمع نمایندگان از آنان انتقاد می کردند.
در این میان میر حسین موسوی که سال ها هیچ اظهار نظر سیاسی در فضای عمومی جامعه نداشت به یکبار در میان متحصنین حاضر شد و با ایراد سخنرانی تند و افراطی سعی کرد روحیه آنان را برای تداوم این امر تقویت کند.
سرانجام یک تحصن شکست خورده
با ایستادگی قاطع مقام معظم رهبری و مردم انقلابی تلاش های منافقانه برای به تعویق انداختن زمان انتخابات با موفقیت همراه نشد و همه دریافتند که انتخابات قطعا در تاریخ 1 اسفند برگزار خواهد شد.
تحصن کنندگان نیز نتوانستند بحث تحریم انتخابات را از حلقه چند ده نفره خود به جامعه تسری دهند. در نتیجه علی رغم مطرح بودن طرح استعفای 90 نماینده، در نهایت 5 نماینده استعفا دادند که استعفای 4 نفر پذیرفته شد، تا طومار فتنه انگیزی در مجلس ششم برچیده شود و تحصن به تجربه ای تبدیل گردد که امروز اصلاح طلبان معتقد به نظام آن را نقطه عطفی می دانند که به فاصله مردم از اصلاحات انجامید.
حاصل این اقدامات در نهایت رای مردم به مجلس هفتمی بود که هوچی گران و تجدیدنظرطلبان افراطی جایی برای عرض اندام در آن نداشتند.
*اروم نیوز
جمعی از نمایندگان اصلاح طلب که حتی در میان این طیف نیز به تندروی شهره بودند در اعتراض به رد صلاحیت برخی افراد دست به تحصن زده بودند اما در جریان این تصمیم یک تفاوت عمده با تنش های قبلی وجود داشت. این بار حتی هواداران اصلاح طلبان در جامعه نیز رغبتی به آشوب و بر هم خوردن آرامش و آسایش خود نداشتند.
اما ماجرا از چه قرار بود؟
زمانی که مردم کم کم خود را برای شرکت در انتخابات مجلس هفتم شورای اسلامی آماده می کردند، زمزمه ای از رد صلاحیت عده ای از عناصر تندرو یا فاسد از جمله برخی نمایندگان حاضر در مجلس ششم توسط روزنامه های زنجیره ای کشور مطرح شد.
این عناصر که از وضعیت خود و کارنامه سیاهشان واقف بودند و می دانستند احتمال رد صلاحیتشان بالا است، سعی کردند با جنجال آفرینی فضایی را پدید آورند که شورای نگهبان ناچار شود چشم خود را به روی پرونده های آنان ببندد.
محمدرضا خاتمی و مصطفی تاجزاده، با اظهارنظرهای تند خود استارت این حرکت را زدند. در ادامه برخی دیگر از نمایندگان تندرو به حرکت ملحق شدند.
آنان سعی داشتند چنین القا کنند که شکست اصلاحات برابر با شکست نظام خواهد بود و اگر آنان از گردونه کنار گذاشته شوند مردم دیگر با نظام همراه نخواهند شد.
آغاز جوسازی رسانه ای
روزنامه های زنجیره ای با تمام توان برای اجرای پروژه وارد میدان شده بودند. جابجایی اولویت ها و دغدغه سازی کاذب همواره یکی از ترفند های آنان بوده است.
این روند تا جایی پیش رفت که صبح زلزله بم وقتی ملت ایران داغدار آن فاجعه بودند، این روزنامه ها سعی کردند احتمال رد صلاحیت ها را در کانون توجه خود قرار دهند و زلزله را به حاشیه ببرند. امری که با خشم و ناراحتی مضاعف مردم مواجه شد.
اصلاح طلبان که می دیدند فشارها و عملیات روانیشان کارساز نیست روز 20 دی 82 با اطلاعیه هیئت نظارت بر انتخابات مجلس هفتم فاز دیگری از اقدامات خود را کلید زدند.
بهزاد نبوی، نائب رئیس مجلس اعلام کرد "تمام تدارکات لازم برای تداوم تحصن، پیش‌بینی شده‌است و لوازم خواب و خوراک مهیا گردیده است."
آغاز تحصن
در یکی از جلسات علنی مجلس سازگار نژاد از رئیس مجلس خواست تا به نمایندگان اجازه دهد یک ساعت صحن را ترک کنند. پس از این درخواست نمایندگان بی اعتنا به نظر رئیس مجلس صحن را ترک کردند و مجلس از رسمیت خارج شد.
بدین ترتیب ساعت 4 تحصن به طور رسمی در راهروی مجلس آغاز شد.
رسانه های ضد انقلاب وارد میدان می شوند!
اولین نطق های نمایندگان با فاصله چند ثانیه به تیتر یک بی بی سی تبدیل شد. رسانه های ضد انقلاب این اتفاق را در کانون توجهات خود قرار دادند.
طی روزهای آتی سخنرانی های تندتری ایراد شد که بیشتر به صحبت های رادیوهای دشمنان شباهت داشت تا صحبت های یک نماینده مجلس شورای اسلامی.
با انتشار این اظهار نظرها، دشمنان به طور آشکار به خود جرات دخالت در امور داخلی ایران را دادند.
سخنگوی وزارت خارجه در اقدامی عجیب از رئیس جمهور ایران خواست تا در مقابل شورای نگهبان بایستد و اقدامات آن را نپذیرد!
تلاش برای توقف روند سیاسی
سی ان ان در جریان تحصن به صراحت اعلام کرده بود که "مردم از روند سیاسی در کشور دلسرد شده اند"
کدی که خیلی زود در داخل توسط ایادی دولت های غربی دریافت شد و در نهایت خاتمی اعلام کرد اگر ما را نخواهند همه با هم می رویم. این جمله خاتمی به معنی خروج از حاکمیت و آغاز فصل جدیدی از تلاش برای براندازی بود.
در جریان تحصن طرح استعفای استانداران مطرح شد. 13 نفر از کابینه و 50 معاون وزیر استعفا دادند. در همین راستا مرتضی مبلغ رئیس ستاد انتخابات کشور طی نامه ای، تهدید به عدم برگزاری انتخابات کرد: «پیشنهاد می کنیم که شورای نگهبان خودش انتخابات را برگزار کند.»
تلاش برای عدم برگزاری انتخابات یا به تاخیر انداختن آن همواره یکی از راهبردهای اصلی دشمنان در مقابل جمهوری اسلامی بوده است که در جریان تحصن آشکارا از آن رونمایی شد.
اختلاف بین متحصنین و موسوی که آتش بیار معرکه شد!
متحصنین انتظار داشتند هوادارانشان در جامعه یا لااقل دانشجویان اصلاح طلب از آنان حمایت کنند. اما این اتفاق به دلایل مختلف رخ نداد. امری که برخی از متحصنین را دچار تزلزل کرد.
برای مثال گردهمایی که در سالن اجتماعات یکی از دانشگاه ها برگزار شد تنها 70 نفر حضور داشتند و تصاویر منتشر شده از این سالن خالی خود گویای واقعیت های بسیاری بود.
اما به هر حال برخی شخصیت ها برای حمایت و روحیه دادن به تحصن کنندگان در جمع آنان حاضر می شدند و برخی دیگر که از این اقدامات دشمن شاد ناراحت بودند، با حضور در جمع نمایندگان از آنان انتقاد می کردند.
در این میان میر حسین موسوی که سال ها هیچ اظهار نظر سیاسی در فضای عمومی جامعه نداشت به یکبار در میان متحصنین حاضر شد و با ایراد سخنرانی تند و افراطی سعی کرد روحیه آنان را برای تداوم این امر تقویت کند.
سرانجام یک تحصن شکست خورده
با ایستادگی قاطع مقام معظم رهبری و مردم انقلابی تلاش های منافقانه برای به تعویق انداختن زمان انتخابات با موفقیت همراه نشد و همه دریافتند که انتخابات قطعا در تاریخ 1 اسفند برگزار خواهد شد.
تحصن کنندگان نیز نتوانستند بحث تحریم انتخابات را از حلقه چند ده نفره خود به جامعه تسری دهند. در نتیجه علی رغم مطرح بودن طرح استعفای 90 نماینده، در نهایت 5 نماینده استعفا دادند که استعفای 4 نفر پذیرفته شد، تا طومار فتنه انگیزی در مجلس ششم برچیده شود و تحصن به تجربه ای تبدیل گردد که امروز اصلاح طلبان معتقد به نظام آن را نقطه عطفی می دانند که به فاصله مردم از اصلاحات انجامید.
حاصل این اقدامات در نهایت رای مردم به مجلس هفتمی بود که هوچی گران و تجدیدنظرطلبان افراطی جایی برای عرض اندام در آن نداشتند.
*اروم نیوز
