همه آنچه گفته شد، حاکی از آن است که پدر خواندگان جریان اصلاحات، از هم اکنون نگاهی ابزاری و مصرفی به نمایندگان مردم دارند و آنها را ابزاری برای اهداف خود می‌دانند. ابزاری که فقط وقتی ارزشمند است که نظر آنها را تامین کند وگرنه باید برای آن فکری کرد!درست به همین دلیل است که می‌کوشند از هم اکنون، به روش‌های مختلف، به منتخبین تفهیم کنند که باید مطیع فرمان اتاق فکر بیرونی و پارلمان در سایه باشند.
به گزارش شهدای ایران،جمعه، دومین مرحله از انتخابات مجلس شورای اسلامی برگزار می‌شود. اصلاح‌طلبان می‌کوشند با عملیات روانی و رسانه‌ای، مجلس را از حالا در دست خود نشان دهند و حتی برای هیئت رئیسه و منشی‌ها هم لقمه بگیرند! این همه در حالی است که شواهد متعدد نشان از آن دارد که اصلاح طلبان، برخلاف ژست پیروزی در انتخابات، به شدت نگران ترکیب و تصمیمات مجلس آینده هستند و از این رو، می کوشند با اقداماتی تحقیر آمیز ،عنان مجلس آینده را – حداقل در بخش اصلاح طلب آن- در دست بگیرند و امور را از اتاق فرمانی بیرون مجلس کنترل کنند!بدین ترتیب، نمایندگان مجلس، عملا ماشین امضا‌هایی خواهند بود که تابع امر آن اتاق فرمان عمل می‌کنند و لاغیر!
خشم پدر خوانده‌ها!
پدر خوانده‌های اصلاحات،از نتایج انتخابات آنگونه که وا نمود می‌کنند خرسند نیستند!حتی در تهران هم که لیست آنها به دلایل متعدد، یکه تاز میدان شد، نگرانی خود را پنهان نمی‌کنند. آنها از این گله‌مندند و نگران که منتخبان،کمترین نسبت و یا حتی شناختی از پدر خوانده‌ها ندارند!
پیش از عید نوروز، جلسه‌ای با حضور جمعی از منتخبین منتسب به لیست اصلاح طلبان تشکیل می‌شود،ساعتی پس از شروع جلسه، یکی از پدر خواندگان اصلاح طلب، با عصبانیت جلسه را ترک می‌کند!علت آن را جویا می‌شوند و وی با ناراحتی زیاد بیان می‌کند: «اینها چه جور اصلاح طلبی هستند!؟ من مدتی است در جلسه حضور دارم، یک نفر مرا نشناخته و تحویل نگرفته! وقتی خودم را با اسم و رسم و سمت‌های سابقم معرفی کردم، بازهم مرا نشناختند!» این نگرانی، به سرعت سایر مدعیان بزرگ‌تری در اصلاح طلبان را هم فراگرفت و به تصمیم‌گیری وادارشان کرد
پارلمان سایه!
آنها چاره کار را در طرح تحقیر آمیز پارلمان سایه دیدند و آن را نخستین بار از زبان سعید حجاریان رسانه‌ای کردند.البته او برای حفظ ظاهر،از جناح مقابل هم مایه‌ای گذاشته بود که اندکی حفظ ظاهر کرده باشد! حجاریان در گفت‌و‌گو با «ایران» با اشاره به اینکه ژنرال‌های دو جناح اصلاح‌طلب و اصولگرا به دلیل رد صلاحیت و رأی نیاوردن در مجلس دهم غایب هستند و شمار زیادی از منتخبان، تجربه جدی ندارند و این کار تشکیلاتی فراکسیونی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، بیان می‌کند «راهکار جبران این مسأله، تشکیل «پارلمان در سایه» از سوی دو جناح است» کارکرد و مفهوم پارلمان در سایه چیست!؟
یک شاهد تاریخی!
یکی از نمایندگان مجلس ششم، ماجرای نامه وقیحانه و مشهور به جام زهر را اینگونه تعریف می‌کرد:«صبح یکی از روزهای معمول مجلس،پس از ورود به صحن، نامه‌ای برای امضا به دستم داده شد. بعد از خواندن نامه، با صدای شخصیت کارتونی گالیور به محمد رضا خاتمی که نامه را به دستم داده بود گفتم «من می‌دونم کارمون تمومه!!» و از او خواستم از خیر امضا و ارسال این نامه بگذرد. او اما تاکید کرد که باید امضا شود و من هم چاره‌ای جز امضا نداشتم. تصمیمی بود که برای ما امکان عدول و عبور از آن وجود نداشت. به ناچار امضا کردم و شد آنچه نباید می‌شد!»این یک روایت از کارکرد اتاق فرمان در مجلسی است که نمایندگان را به‌عنوان گماشته و ماشین امضا می‌خواهد. تا حدی که منتخب مردم،حتی حق خودداری از امضا نامه‌ای که صلاح نمی‌داند را هم ندارد!
نردبانی برای بالا رفتن!
اصلاح طلبان البته با بزرگ‌تر از منتخبان گمنام این دوره هم همین کار را کرده‌اند و می‌کنند! ماجراهایی که سر ریاست عارف یا لاریجانی در همین مدت کوتاه رخ داده، به روشنی گویای نگاه نردبانی این جریان به افراد است.حالا لاریجانی و عارف باشد یا یک نماینده گمنام و کم اطلاع از امور! آنها با سیاست یکی به نعل و یکی به میخ، از صبح بعد از انتخابات، در حال امتیاز گیری از عارف و لاریجانی به‌طور همزمان هستند!نگاهی به تیتر روزنامه‌های اصلاح طلب در این ایام، بخوبی گویای این بازی پدر خوانده‌ها برای گماشته‌سازی حتی رئیس مجلس است!آنها با عناوینی مثل اصلاح‌طلب بدلی، عارف را می‌رانند، با لفظ فردین اصلاح طلبان، او را برای کنار کشیدن آمده می‌کنند و از دیگر سو با رو کردن گذشته به زعم خود بد لاریجانی در صدا و سیما و ...، اورا تخریب می‌کنند! آنها از این بازی حساب شده چه می‌خواهند!؟ در خروجی این بازی، هرکس که رئیس شود، در اصل وام‌دار جریانی است که از یک جا، تصمیم گرفته عملیات تخریب علیه او را متوقف کرده و به گماشته‌های کف صحن دستور بدهد که به او رای بدهید! آیا این رئیس هم گماشته نیست!؟
اتاق فکر، نسخه رقیق شده مجلس سایه!
لفظ مجلس سایه ،توهین آمیز و تحقیر آمیز است و ممکن بود موجب واکنش نمایندگان منتخب شود. از این رو پدر خوانده‌ها با تغییر اسم،دنبال حفظ نیت اصلی خود هستند. در آخرین نمونه، نشریه کارگزاران تصریح کرده «منتخبان اصلاح‌طلب مجلس دهم فاقد تجربه هستند و احزاب اصلاح طلب باید برای مجلس اتاق فکر تشکیل دهند.» ! نشریه صدا در یادداشتی تصریح کرد، فراکسیون امید (اصلاحات) با چالش‌هایی روبرو خواهد بود. اصلاح طلبان چه در تهران و چه در شهرستان از چهره‌های گمنام و ناشناخته یارگیری کردند و افراد غیرمشهور از لیست امید به مجلس رفته‌اند که اغلب دارای سابقه نمایندگی مجلس نیستند مثلا از لیست تهران - اگرچه همه افراد این لیست وارد مجلس شدند- حدود 10 نفر در گذشته نماینده مجلس بوده‌اند و دو سوم بقیه، برای اولین بار گام در پارلمان می‌گذارند. غیراز تهران، از شهرهای بزرگ و کوچک سراسر کشور، اصلاح‌طلبانی به مجلس دهم راه یافته‌اند که سابقه نمایندگی مجلس را در کارنامه فعالیت‌های سیاسی و اجرایی خود دارند، اما در مجموع اصلاح‌طلبانی که تجربه نمایندگی مجلس شورای اسلامی را با خود دارند، درمجلس دهم از عدد قابل‌توجهی برخوردار نیستند، به همین دلیل تازه‌واردین به مجلس آینده می‌توانند زمینه‌ای را فراهم کنند که تا اندازه‌ای چالش‌برانگیز باشد، چرا که اصولگرایان دارای تجربه نمایندگی در شهرستان‌ها، در مجلس دهم از عدد بیشتری برخوردارند.
هفته‌نامه کارگزارانی در عین حال خواستار ایجاد تقابل میان مجلس دهم و شورای نگهبان (به سیاق مجلس ششم) شده و می‌نویسد: امکان دارد لایحه‌ای از دولت وصول شود و یا طرحی از طرف نمایندگان ارائه گردد و پس از بحث و بررسی به تصویب برسانند، اما شورای نگهبان آن را رد نماید، در این صورت اصلاح‌طلبان و اعتدالیون و دیگر چهره‌های همسو، روی مصوبه مجلس پافشاری کنند و آن را برای تعیین نهایی به مجمع تشخیص مصلحت نظام بفرستند. درمجلس ششم از این موارد زیاد پیش می‌آمد. اگرچه مجلس دهم با مجلس ششم تفاوت‌های زیادی دارد و نمی‌توان پنداشت که مثل هم عمل کنند، اما اگر اصلاح‌طلبان مجلس آینده با رفتار و کردار و بحث‌های تخصصی خود، فراکسیون‌های سیاسی و فرهنگی متمایل به دولت را به همراهی خود بطلبند، پیش‌بینی می‌شود که این اتفاق می‌افتد.
این نشریه همچنین از قول فائزه هاشمی نوشت: احزاب اطلاح‌طلب برای مجلس اتاق فکر تشکیل دهند.
یادآور می‌شود در مجلس ششم نیز افراطیون مدعی اصلاحات دارای یک حلقه مرکزی چند نفره بودند که ضمن خط گرفتن از گروهک‌های بیرون مجلس، ساختارشکنی و پیشبرد پروژه کودتای مخملین را دنبال می‌کردند. افتضاحات مجلس ششم به حدی است که روحانی (دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی و رئیس تیم مذاکره‌کننده) در خاطرات خود از بازی مجلس ششم در زمین طرف مذاکره غربی و تبدیل شدن به ابزار چانه‌زنی غرب گلایه می‌کند.
همه آنچه گفته شد، حاکی از آن است که پدر خواندگان جریان اصلاحات، از هم اکنون نگاهی ابزاری و مصرفی به نمایندگان مردم دارند و آنها را ابزاری برای اهداف خود می‌دانند. ابزاری که فقط وقتی ارزشمند است که نظر آنها را تامین کند وگرنه باید برای آن فکری کرد!درست به همین دلیل است که می‌کوشند از هم اکنون، به روش‌های مختلف، به منتخبین تفهیم کنند که باید مطیع فرمان اتاق فکر بیرونی و پارلمان در سایه باشند. دیدار چند روز قبل جمعی از منتخبین با یکی از سران فتنه که با همراهی یکی از وزرای دولت یازدهم صورت گرفته و در آن، دستور العمل‌هایی از سوی آن شخص به نمایندگان منتخب داده شده را باید یک نمونه از این روند برای تبدیل نماینده مجلس به گماشته پدر خوانده‌ها دانست. با وضع کنونی، پیش بینی می‌شود وکیل‌الدولگی که روزگاری زشت و ناپسند بود، امری ممدوح و پسندیده شده و کار از آن هم بدتر شود و نمایندگان منتخب، از ننگ وکیل الدوله‌ای به خفت فرمان بری از برخی به اصطلاح ژنرال‌های اصلاح طلب تبدیل شوند و در کف مجلس،به پادویی برای آنان بپردازند! این همه البته در پوشش زیبای انتقال تجربه و آموزش سیاست ورزی به منتخبین در جریان است! باید منتظر ماند ودید که نمایندگان جدید، به چنین وضعی تن می‌دهند یا نه!؟
خشم پدر خوانده‌ها!
پدر خوانده‌های اصلاحات،از نتایج انتخابات آنگونه که وا نمود می‌کنند خرسند نیستند!حتی در تهران هم که لیست آنها به دلایل متعدد، یکه تاز میدان شد، نگرانی خود را پنهان نمی‌کنند. آنها از این گله‌مندند و نگران که منتخبان،کمترین نسبت و یا حتی شناختی از پدر خوانده‌ها ندارند!
پیش از عید نوروز، جلسه‌ای با حضور جمعی از منتخبین منتسب به لیست اصلاح طلبان تشکیل می‌شود،ساعتی پس از شروع جلسه، یکی از پدر خواندگان اصلاح طلب، با عصبانیت جلسه را ترک می‌کند!علت آن را جویا می‌شوند و وی با ناراحتی زیاد بیان می‌کند: «اینها چه جور اصلاح طلبی هستند!؟ من مدتی است در جلسه حضور دارم، یک نفر مرا نشناخته و تحویل نگرفته! وقتی خودم را با اسم و رسم و سمت‌های سابقم معرفی کردم، بازهم مرا نشناختند!» این نگرانی، به سرعت سایر مدعیان بزرگ‌تری در اصلاح طلبان را هم فراگرفت و به تصمیم‌گیری وادارشان کرد
پارلمان سایه!
آنها چاره کار را در طرح تحقیر آمیز پارلمان سایه دیدند و آن را نخستین بار از زبان سعید حجاریان رسانه‌ای کردند.البته او برای حفظ ظاهر،از جناح مقابل هم مایه‌ای گذاشته بود که اندکی حفظ ظاهر کرده باشد! حجاریان در گفت‌و‌گو با «ایران» با اشاره به اینکه ژنرال‌های دو جناح اصلاح‌طلب و اصولگرا به دلیل رد صلاحیت و رأی نیاوردن در مجلس دهم غایب هستند و شمار زیادی از منتخبان، تجربه جدی ندارند و این کار تشکیلاتی فراکسیونی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، بیان می‌کند «راهکار جبران این مسأله، تشکیل «پارلمان در سایه» از سوی دو جناح است» کارکرد و مفهوم پارلمان در سایه چیست!؟
یک شاهد تاریخی!
یکی از نمایندگان مجلس ششم، ماجرای نامه وقیحانه و مشهور به جام زهر را اینگونه تعریف می‌کرد:«صبح یکی از روزهای معمول مجلس،پس از ورود به صحن، نامه‌ای برای امضا به دستم داده شد. بعد از خواندن نامه، با صدای شخصیت کارتونی گالیور به محمد رضا خاتمی که نامه را به دستم داده بود گفتم «من می‌دونم کارمون تمومه!!» و از او خواستم از خیر امضا و ارسال این نامه بگذرد. او اما تاکید کرد که باید امضا شود و من هم چاره‌ای جز امضا نداشتم. تصمیمی بود که برای ما امکان عدول و عبور از آن وجود نداشت. به ناچار امضا کردم و شد آنچه نباید می‌شد!»این یک روایت از کارکرد اتاق فرمان در مجلسی است که نمایندگان را به‌عنوان گماشته و ماشین امضا می‌خواهد. تا حدی که منتخب مردم،حتی حق خودداری از امضا نامه‌ای که صلاح نمی‌داند را هم ندارد!
نردبانی برای بالا رفتن!
اصلاح طلبان البته با بزرگ‌تر از منتخبان گمنام این دوره هم همین کار را کرده‌اند و می‌کنند! ماجراهایی که سر ریاست عارف یا لاریجانی در همین مدت کوتاه رخ داده، به روشنی گویای نگاه نردبانی این جریان به افراد است.حالا لاریجانی و عارف باشد یا یک نماینده گمنام و کم اطلاع از امور! آنها با سیاست یکی به نعل و یکی به میخ، از صبح بعد از انتخابات، در حال امتیاز گیری از عارف و لاریجانی به‌طور همزمان هستند!نگاهی به تیتر روزنامه‌های اصلاح طلب در این ایام، بخوبی گویای این بازی پدر خوانده‌ها برای گماشته‌سازی حتی رئیس مجلس است!آنها با عناوینی مثل اصلاح‌طلب بدلی، عارف را می‌رانند، با لفظ فردین اصلاح طلبان، او را برای کنار کشیدن آمده می‌کنند و از دیگر سو با رو کردن گذشته به زعم خود بد لاریجانی در صدا و سیما و ...، اورا تخریب می‌کنند! آنها از این بازی حساب شده چه می‌خواهند!؟ در خروجی این بازی، هرکس که رئیس شود، در اصل وام‌دار جریانی است که از یک جا، تصمیم گرفته عملیات تخریب علیه او را متوقف کرده و به گماشته‌های کف صحن دستور بدهد که به او رای بدهید! آیا این رئیس هم گماشته نیست!؟
اتاق فکر، نسخه رقیق شده مجلس سایه!
لفظ مجلس سایه ،توهین آمیز و تحقیر آمیز است و ممکن بود موجب واکنش نمایندگان منتخب شود. از این رو پدر خوانده‌ها با تغییر اسم،دنبال حفظ نیت اصلی خود هستند. در آخرین نمونه، نشریه کارگزاران تصریح کرده «منتخبان اصلاح‌طلب مجلس دهم فاقد تجربه هستند و احزاب اصلاح طلب باید برای مجلس اتاق فکر تشکیل دهند.» ! نشریه صدا در یادداشتی تصریح کرد، فراکسیون امید (اصلاحات) با چالش‌هایی روبرو خواهد بود. اصلاح طلبان چه در تهران و چه در شهرستان از چهره‌های گمنام و ناشناخته یارگیری کردند و افراد غیرمشهور از لیست امید به مجلس رفته‌اند که اغلب دارای سابقه نمایندگی مجلس نیستند مثلا از لیست تهران - اگرچه همه افراد این لیست وارد مجلس شدند- حدود 10 نفر در گذشته نماینده مجلس بوده‌اند و دو سوم بقیه، برای اولین بار گام در پارلمان می‌گذارند. غیراز تهران، از شهرهای بزرگ و کوچک سراسر کشور، اصلاح‌طلبانی به مجلس دهم راه یافته‌اند که سابقه نمایندگی مجلس را در کارنامه فعالیت‌های سیاسی و اجرایی خود دارند، اما در مجموع اصلاح‌طلبانی که تجربه نمایندگی مجلس شورای اسلامی را با خود دارند، درمجلس دهم از عدد قابل‌توجهی برخوردار نیستند، به همین دلیل تازه‌واردین به مجلس آینده می‌توانند زمینه‌ای را فراهم کنند که تا اندازه‌ای چالش‌برانگیز باشد، چرا که اصولگرایان دارای تجربه نمایندگی در شهرستان‌ها، در مجلس دهم از عدد بیشتری برخوردارند.
هفته‌نامه کارگزارانی در عین حال خواستار ایجاد تقابل میان مجلس دهم و شورای نگهبان (به سیاق مجلس ششم) شده و می‌نویسد: امکان دارد لایحه‌ای از دولت وصول شود و یا طرحی از طرف نمایندگان ارائه گردد و پس از بحث و بررسی به تصویب برسانند، اما شورای نگهبان آن را رد نماید، در این صورت اصلاح‌طلبان و اعتدالیون و دیگر چهره‌های همسو، روی مصوبه مجلس پافشاری کنند و آن را برای تعیین نهایی به مجمع تشخیص مصلحت نظام بفرستند. درمجلس ششم از این موارد زیاد پیش می‌آمد. اگرچه مجلس دهم با مجلس ششم تفاوت‌های زیادی دارد و نمی‌توان پنداشت که مثل هم عمل کنند، اما اگر اصلاح‌طلبان مجلس آینده با رفتار و کردار و بحث‌های تخصصی خود، فراکسیون‌های سیاسی و فرهنگی متمایل به دولت را به همراهی خود بطلبند، پیش‌بینی می‌شود که این اتفاق می‌افتد.
این نشریه همچنین از قول فائزه هاشمی نوشت: احزاب اطلاح‌طلب برای مجلس اتاق فکر تشکیل دهند.
یادآور می‌شود در مجلس ششم نیز افراطیون مدعی اصلاحات دارای یک حلقه مرکزی چند نفره بودند که ضمن خط گرفتن از گروهک‌های بیرون مجلس، ساختارشکنی و پیشبرد پروژه کودتای مخملین را دنبال می‌کردند. افتضاحات مجلس ششم به حدی است که روحانی (دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی و رئیس تیم مذاکره‌کننده) در خاطرات خود از بازی مجلس ششم در زمین طرف مذاکره غربی و تبدیل شدن به ابزار چانه‌زنی غرب گلایه می‌کند.
همه آنچه گفته شد، حاکی از آن است که پدر خواندگان جریان اصلاحات، از هم اکنون نگاهی ابزاری و مصرفی به نمایندگان مردم دارند و آنها را ابزاری برای اهداف خود می‌دانند. ابزاری که فقط وقتی ارزشمند است که نظر آنها را تامین کند وگرنه باید برای آن فکری کرد!درست به همین دلیل است که می‌کوشند از هم اکنون، به روش‌های مختلف، به منتخبین تفهیم کنند که باید مطیع فرمان اتاق فکر بیرونی و پارلمان در سایه باشند. دیدار چند روز قبل جمعی از منتخبین با یکی از سران فتنه که با همراهی یکی از وزرای دولت یازدهم صورت گرفته و در آن، دستور العمل‌هایی از سوی آن شخص به نمایندگان منتخب داده شده را باید یک نمونه از این روند برای تبدیل نماینده مجلس به گماشته پدر خوانده‌ها دانست. با وضع کنونی، پیش بینی می‌شود وکیل‌الدولگی که روزگاری زشت و ناپسند بود، امری ممدوح و پسندیده شده و کار از آن هم بدتر شود و نمایندگان منتخب، از ننگ وکیل الدوله‌ای به خفت فرمان بری از برخی به اصطلاح ژنرال‌های اصلاح طلب تبدیل شوند و در کف مجلس،به پادویی برای آنان بپردازند! این همه البته در پوشش زیبای انتقال تجربه و آموزش سیاست ورزی به منتخبین در جریان است! باید منتظر ماند ودید که نمایندگان جدید، به چنین وضعی تن می‌دهند یا نه!؟
